Yeni Şirinler animasyon filmi, büyük bir beklentiyle vizyona girdi ancak eleştirmenler tarafından ilhamsız ve sıkıcı bulunmaktan kurtulamadı. Seslendirme kadrosunda Rihanna, James Corden ve John Goodman gibi ünlü isimler yer almasına rağmen, film özellikle senaryosu ve mizah eksikliğiyle eleştiri oklarının hedefi oldu.
Rihanna, Smurfette Karakteriyle Öne Çıkıyor
Filmin en dikkat çeken yanı, Rihanna’nın Smurfette karakterine ses vermesi. Ancak Peter Bradshaw’un eleştirisine göre, bu performans “fazla çaba gerektirmeyen, sönük bir katkı” olmaktan öteye geçemiyor. Üstelik bir müzik ikonunun başrolde olmasına rağmen, filmde neredeyse hiç müzik olmaması da izleyiciyi hayal kırıklığına uğratıyor.
Şirinler Neden Mizah Yaratamıyor?
Yazarın temel eleştirisi şu: “Bu Belçikalı mavi yaratıkların içinde bulunduğu her yapım, komediye ve eğlenceye adeta zehir etkisi yapıyor.” Senaryo, South Park ve Team America gibi cesur yapımlardan tanıdığımız Pam Brady tarafından yazılmış olsa da, film boyunca gerçekten komik sayılabilecek sadece birkaç sahne mevcut. Bunlardan biri, kötü büyücüler Razamel ve Gargamel’in yer aldığı kısa ama etkili sekanslar. Bu karakterler JP Karliak tarafından seslendiriliyor.
James Corden ve “Adı Olmayan Şirin”
James Corden’ın seslendirdiği No Name Smurf, yani Adı Olmayan Şirin, filmde depresif haliyle dikkat çekiyor. Diğer tüm Şirinlerin belirgin bir özelliği varken, onun hiçbir meziyeti yok gibi görünse de hikâye ilerledikçe kozmik ve büyülü güçlere sahip olduğu ortaya çıkıyor. Bu güçler, Papa Şirin’in kaçırılmasıyla başlayan büyük macerada kritik bir rol oynuyor.
Papa Şirin Tehlikede: Kötüler Evreni Ele Geçirmek İstiyor
John Goodman tarafından seslendirilen Papa Şirin, kötü büyücülerin hedefi haline geliyor. Sebep mi? Papa Şirin’in sakladığı sihirli bir kitap. Bu kitap, kötü karakterlerin diğer kötülerle ittifak kurarak evrenin kontrolünü ele geçirmesine olanak tanıyor. Ancak bu senaryo, heyecandan çok durağanlık ve tahmin edilebilirlik içeriyor.
Kurgusal Evrenler ve Zayıf Mizah Denemeleri
Filmin tek ilgi çekici bölümleri, kahramanların farklı boyutlara sürüklendiği sürreal sahneler. Özellikle Sound Effect Smurf karakteri, ses efektleriyle iletişim kurarak birkaç mizahi an yaratmayı başarıyor. Ancak genel atmosfer o kadar renksiz ki, bu küçük dokunuşlar bile filmi kurtarmaya yetmiyor.
Eleştirmen Peter Bradshaw’un ifadesiyle:
“Filmin arkasında şu yanlış varsayım var: Küçük çocuklara yönelik bir film, ilgi çekici bir hikâyeye ihtiyaç duymaz. Oysa bu yanlış ve tehlikeli bir yaklaşım.”
